Schietincident ( Deel 1 )

Van schietincident naar project begeleiding collega’s in een strafproces ( Deel 1 )

Pang! Schot in zijn borst!!

Vanaf daar begint mijn verhaal eigenlijk…maar ik zal je nog kort het verhaal wat er aan vooraf ging vertellen.
Juni 2014..het was een rustige nacht…rond 1 uur…ik was binnen met een collega in gesprek. De collega met wie ik reed kwam aanrennen en riep naar me dat ik mee moest omdat er een melding was. Ik maakte op uit zijn doen en laten dat het een serieuze melding moest zijn.

Wij kregen van de meldkamer te horen dat er een man, die thuis was gekomen, een mes uit het keukenblok had gehaald, tegen zijn vriendin had gezegd dat hij iemand in het centrum een mes in zijn nek zou steken (of woorden van gelijke strekking) en vervolgens weer vertrokken was.

Hierop had de vrouw 112 gebeld en dit doorgegeven. Tevens hoorden wij dat de man ptss had, veteraan was, bier gedronken had (het was Veteranendag geweest die dag), de man zou meerdere geweldsincidenten in ons systeem hebben staan, iets met mogelijk vuurwapenbezit en geweld tegen de politie niet zou schuwen. Wellicht vergeet ik het e.e.a. maar het was een behoorlijk lijstje.

De man zou van a naar b gaan en hiervoor waren enkele routes. We kozen voor één van de opties en stonden daar ongeveer een minuut. Daarna werden we door onze meldkamer op een andere positie gezet dus reden we daar heen. Honderd meter verder zag ik 2 personen uit een auto komen en liepen op ons af. Ik openende mijn raam als bijrijder. De mensen zagen er geschrokken uit en zeiden dat er aan de andere kant, de kant waar we vandaan waren gekomen, een man achter hun auto had aangerend met een groot mes boven zijn hoofd zwaaiend en dat ze maar niet gestopt waren.

Direct hierop zijn we gekeerd. En gaf ik door op ons bureau-kanaal (portofoon) dat we naar de straat gingen waar die persoon gezien was. We zagen de auto van de betreffende persoon staan en stapte uit.
Kleine situatieschets: Er waren links en rechts flats, bomen die het licht tegen hielden van lantaarnpalen en eventueel maanlicht. Er stonden veel geparkeerde auto’s…het was immers midden in de nacht. En nog geen minuut geleden liep hij hier dus achter een auto aan met een groot mes…kennelijk nog steeds van plan om zijn mes te gaan gebruiken.

Ik wilde mijn eigen schoenen thuisbrengen en besloot mijn pistool uit mijn holster te halen voor als hij opeens tussen de auto’s vandaan zou komen en op mij af zou komen. Wel liepen we naar de auto..
Steeds dichterbij en goed om mij heen kijkend. Echt in de veronderstelling dat hij dus nog buiten ergens liep of zich verschool. Bij de auto gekomen, mijn collega aan de bestuurderskant en ik aan de bijrijderskant.

Mijn collega zag hem als eerst in de auto zitten, achter het stuur. Hij zei dit en ik zag hem daarna ook. Ik zag dat het knopje van zijn deur dicht zat en tikte op de deur dat hij het knopje omhoog moest doen. Ik zag dat hij daarna met zijn rechterarm het knopje links van hem op de deur omhoog deed. Alle knopjes schoten omhoog waardoor ik de deur kon openen en goed de auto in kon kijken.

Direct zag ik twee messen bij het voeteneind van de bijrijdersstoel. Ik gaf dit door en hoorde nog dat mijn collega dit bevestigde gehoord te hebben. De man in de auto was aan het bellen maar begon direct te vloeken en te tieren. Hij hield zijn handen omhoog, maar deze bewogen wel erg wild. Omdat hij naar mij keek en ik zag dat hij zeer boos was hield ik hem onder schot. Ik zag dat als ik op zijn benen mikte, ik ook de benen van mijn collega mee zou nemen, omdat die ook in de deuropening stond aan de andere zijde. Om die reden moest ik op zijn borst en schouder mikken.

Ik nam de meest rechter punt van zijn schouder om zo ver mogelijk de vuurlijn van mijn collega te houden. Ik kon niet zien in de donkere auto wat hij nog meer bij zich had in bv de middenconsole waar in niet in kon kijken, maar wel vrij toegankelijk was. De man riep dat ik moest opkankeren en dat ik dan moest schieten. Direct hierna gooide hij zijn telefoon en dook naar het middelconsole met beide handen. Hierop heb ik 1 schot geplaatst. Ik zag direct dat dit effect had en zag dat hij naar zijn borst greep.

Volgende week het vervolg met de gevolgen van het schot… Hoe ik werd verhoord, wat voor aanfluiting de reconstructie was en hoe ik bij de éénheidsleiding terecht kwam door Mitch Hendrikus.